اثربخشی درمان شناختی - رفتاری بر افسردگی و اضطراب معتادین به شیشه

مصرف مت آمفتامین عوارض زیادی دارد زیرا این ماده  با ورود به سیستم عصبی بر سطح دوپامین تاثیر گذاشته و باعث تحریک مغز، افزایش حالت تهاجمی و حرکات جسمی می شود. مصرف شیشه یکی از رفتارهای پرخطر در میان بیماران مبتلا به مصرف مواد است. جدی­ترین علامت ترک شیشه، افسردگی (خلق ملالت­بار) است که ممکن است با افکار یا رفتار خودکشی همراه باشد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی- ­رفتاری در کاهش علایم افسردگی و اضطراب معتادین به شیشه بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی، 30 بیمار با تشخیص وابستگی به شیشه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه کاربندی شدند. گروه آزمایش طی 12 جلسه ی یک ساعته به صورت انفرادی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل از شروع درمان (مرحله ی ارزیابی)، جلسه ی ششم دوازدهم و 90 روز پس از پایان درمان از نظر اضطراب و افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که میزان افسردگی و اضطراب گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه در تمام مراحل مداخله پایین­تر بود و رویکرد شناختی- رفتاری در درمان و کاهش اضطراب و افسردگی معتادین موثر است.